Ölüm ve çocuk. Bir zamanlar bu iki kelimeyi yan yana duyunca, bir şeyin karnıma batıp deldiğini hissederdim."
Hikaye içinde hikaye, keder içinde keder...
Kitap baştan sona keder yüklü.
Delilik, normallik ve ikisi arasında gidip gelme..
Savaş, hayat, acı, kardeşlik, aile bağları ve tercihler...
Kitap, Avrupa Birliği Edebiyat Ödülü kazanmış.
Ben çok beğendim yazarın anlatım dilini. Garip bir şekilde de kitabı sevdim. Kitabın kapağı da bence hem çok güzel hem çok ama çok anlamlı...
Aile kavramı, bireysellik çıkmazı, bir annenin bir çocuğuna övgüler yağdırırken, diğerinin hayatını sözleriyle zehir etmesi...
Ve savaş, şu en lanetli şey...
Savaş hep var ,
geçmişte de,
şimdide de,
gelecekte de...
Yine en çok bu savaş ortamından da kadınlar ve çocuklar etkileniyor.
Küçük , 7 yaşında bir çocuk eğer resimlerinde kan gölü içinde kopmuş insan bedenlerini ve gökten yağan bombaları çiziyorsa; güneş, kuş ve sevinçle oynayan çocuklar yerine...
Batsın bu dünya!!!
