"Bazen oluyor. İnsan kabuklu böcek gibi bir şey. Baktı dışarısıyla başedemiyor, kaçıveriyor içeri. Bu kimsenin kabahati değil..."
Ah Melisa be, ne yaptın sen?
Bak yine elimde kitabın dağıttın beni , toparlayamıyorum kendimi,
toplayamıyorum yerden dağılan kalbimi:(
Kitabını elimden bırakamadım, hem hiç bitmesin istedim, hem de hemen bitsin. Ve kitabın bitti, beraberinde beni de bitirdi:(
En çok da Çürümenin Bahçesi ve Yılbaşı Ağacı'nda beni yerle bir ettin:(
Ne söylesem ne yazsam boş, sen yaz ben okurum , ne yazsan okurum...
Çünkü sen ben oldun , ben de sen...
"Bir roman kahramanı mesela. Kitapta bir laf eder. Altı çizilecek cilalı cümlelerden değil ama, kendi halinde bir cümle. Bir tek SEN cımbızlarsın onu kitabın kalabalığından. Sırf SANA bir şey anlatır o cümle. Başka herkese SUSAR."
