Bu kitaptaki hikayelerinde yazar, kadın-erkek ilişkilerini, tüketilmiş sevgileri,acı veren evlilikleri anlatmış.
Özellikle öykülerinde en çok hoşuma giden özellik, yazarın kısacık hikayelere bir ömür sığdırması. Anların güzelliğini sunması.
Hikayelerin sonunda ise bir şey olmasını bekliyorsunuz ama yazar, bir anda öyküyü bitirerek sizi şaşırtıyor,sanki hadi buna da 'bir son' sen yazıver diyor
ya da beklemediğiniz bir sonu elinize tutuşturup yolluyor sizi iç aleminize.
Samimi diline hayran kaldığım , akıcı hikayelerin bulunduğu bir kitaptı diyebilirim.
Bir de 'Beşinci Köşe' öyküsünden bir alıntı eklemek istedim:
"Küçükken, oturduğumuz apartmanın asansöründe köşe kapmaca oynardık ve olur olmaz asansörde kalırdık. Asansörler garip bir şekilde bu oyunu hatırlatır bana. Çocukların çoğu, alan çok dar olduğu için köşelerini değiştirmeye yanaşmazlardı kolay kolay. Kaptırmaktan korkarlardı. Ben her nedense ataktım bu konuda. Pervasızca terkediverirdim köşemi. Ama sonuçta hep ortada kalırdım. Şimdi de öyle. Ben hayattaki beşinci köşeyim. Herkes tuttuğu köşelere sıkı sıkı sarılmışken ben sürekli elimdekileri bırakıp ortaya atıyorum kendimi."
