Kitabı çok beğendim.
Engin Hoca, bu güzel kitabında “insan olmak” nedir onu anlatmaya çalışmış.
İnsan ruhununu ve onun davranışlarına yüklediği bilinç altı anlamları örneklendirmiş.
Ona göre mutsuz insan,
kederine karamsarlık,
sevincine kaygı katar
kendi gerçeğini doyasıya yaşayamaz.
Çünkü kendine karşıdır.
Ayrıca verdiği bir örnek de çok hoşuma gitti, şöyle ki;
Denize girmek için kıyıya gelen üç kişiden biri derhal suya dalabilir, diğeri sonunda nasıl olsa gireceğini bildiği halde bir süre suyun soğukluğunu deneyerek vakit geçirdikten sonra girebilir, sonuncusu ise girmekten vazgeçebilir ve girenleri seyreder. Bu bir seçimdir ve insan nasıl isterse öyle «olur». Ama seçimlerinin sonuçlarını da kabullenme koşuluyla..
“Kendini iyi hissetmiyor musun dede? diye sordum.
Çok iyiyim, ama buramda bir diken var, diye cevap verdi;kalbini işaret ediyordu.”
Çocuk kitabı ama bence her yaşta herkes okuyabilir.
Ben çok aşırı beğendim. Karakterler çok bizdendi her ne kadar başka dilden çevirilmiş olsa da, duygular güzel yansıtılmış sözlere...
Okuyan herkes, kendi babaannesini, anneannesini dedesini anımsayacak gülümseme ve az biraz hüzünle...
Okudukça bir daha anlayacak, yaşlandıkça çocuklaşıldığını, doğaya ve insanlara olan açlığın arttığını...
ve anlayacak bu kitabı okuyan kimse bir kez daha,
nasıl bir çocuk yalnızlığa dayanamaz etrafında oynayacağı arkadaşları olsun ister,
aynen öyle bir insan yaşlanınca da etrafı kalabalık olsun ister , oynayacağı arkadaşları olsun ister...
