"Aşırı zorlanmış olan bu küçük at, şimdi yolun kıyısına uzanmıştı ve kendisi dahil hiç kimseye artık bir yararı da yoktu..." ( Harika Çocuk sayfa108)
Nasıl bir hikaye çıkarmışsın Hesse, yoksa yine kendini mi yazmışsın! Okuduğum kitaplarında hep yaralı karakterin adı H. ile başlıyor. Sanırım hepsinde de kendinden bir şeyler var... Kitaptan çok etkilendim. Hatta son üç sayfasını gözyaşıyla okudum... Evet abartmıyorum parlak zekalı bu harika çocuk, başarılı iken herkes tarafından seviliyordu, sonrasında ise sıkıntılı günler geldi, başarı giderek azaldı, bütün sevgiler yok oldu!
Halbuki babası o sırf ders çalışsın, okul giriş sınavlarında başarılı olsun diye onu balık tutmaktan, kırlarda koşup oynamaktan alıkoymuştu.
Hans, çocukluğunu yaşayamadı, yarış atları gibi koşturuldu... Sonra sonrası iyi olmadı... Çünkü o nun da bir çocuk olduğu unutuldu, ruhsal ihtiyaçları yok sayıldı...
Olur da bir arkadaş kitaplığında ya da bir halk kütüphanesinde karşısınıza çıkarsa bu ince kitap, Harika Çocuk a bir selam verin sonra da fırsatınız varsa onunla mutlaka tanışın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder