Gamze Güller, İçimdeki Kalabalık

Gamze Güller  okuyucular tarafından çok tanınmamasına rağmen,  öyküleri ödül kazanmış bir yazar. Ben de kalemini tanıdığımdan beri , yazdığı kitapları okumaya çalışıyorum. Üç kitabı var;  ikisi öykü  biri roman.

"Beşinci Köşe" isimli kitabı ile yazar "2013 Orhan Kemal öykü ödülünü" kazanmış.
"İçimdeki Kalabalık" kitabında geçen  “Dağların Soluğu” isimli öyküsü ile 2007 Yılmaz Güney Kültür ve Sanat Festivali Öykü Yarışmasında birincilik ödülü almış. 2007 Özgür Pencere Edebiyat Derneği Kadın Öyküleri Yarışmasında yine bu kitabında geçen "Gel Pisipisi” isimli öyküsüyle mansiyon almış. Bu kadar ödülü hak eden bir dili olduğunu ise, okuduğunuz hikayelere dalıp bir daha da çıkamayınca anlıyorsunuz.
“İçimdeki Kalabalık” kitabı beni çok etkilemişti. Özellikle kadın hikayeleri ile dolu bu kitap gerçekten güzel bir okuma keyfi bıraktı bende.
Özellikle "Gel Pisi Pisi” hala aklımdadır, kadınların bitmeyen  ev işlerinde hayatlarını yıpratmalarının çok önemli bir anlatımıdır bana göre.

"Bütün çer çöpü süpürdüm yerden. Kalan derdi tasayı süpürmeye başladım arkasından. Ne zamandır aradığım küpe koltuğun altındaymış! Toz yumağıyla birlikte neredeyse atacaktım. Üfleyip hemen kulağıma taktım. Köşe bucağı iyice sildim. Baktım yetmedi, biraz daha süpürdüm.Cam parçaları, ekmek kırıntıları, kalp kırıkları, ölü böcekler, yalan dolan, yanmış kibrit çöpleri, katılaşmış gözyaşları doldu da doldu el kadar faraşa. Temizlik güzel şey! "(Alıntı)

"İçimdeki Kalabalık" öyküsü de bence hem eğlenceli hem de düşündüren bir özelliğe sahipti. O öyküyü okurken de gittiğimiz her yerde tanıdık, meraklı gözlerle sorguya çekilen hallerimiz aklımıza geliyordu.