30 Ocak 2018 Salı

Şeray Şahiner, Kul


"Mesela ocakta sürekli kaynayan bir çaydanlık demekti aile."
(Sayfa 27)

"Ama iyiydi umut, insanın içinde bir ses oluyordu."
(Sayfa 63)



Yazarın kalemini,bu kitabı ile tanımış oldum.
Beğendiğimi söyleyebilirim.
Yalnız hikayesi beni çok etkilemedi.

Evet yazar, Mercan isimli apartman görevlisi ,kadın karakterinin derin yalnızlığını ve onun mecburiyetten doğan TV ile olan kuvvetli bağını güzel anlatmış, lakin kendini çok tekrar etmiş.
Bir noktadan sonra sıkmaya başlıyor hikaye okuyanı...
Zaman ayırıp bu yalnızlık hikayesini okuyorsunuz ama aradığınız bir şey var her sayfada...
Onu sanki ne yazar bulup yazmış , ne de siz metinlerin içinden bulup çıkarabilmişsiniz.
Sonuç, çok büyük beklentilere girmeden okunabilecek bir kitap.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder