"Seni sen, her kim isen, o olarak seviyorum.Beni dinleyeceğin bu çeyrek saat yüzünden yorulma, çünkü ben seni bütün bir hayat boyunca sevmekten yorulmadım! Ah ne delilikler yaptım bir bilsen! Elinin değdiği kapı tokmağını öptüm, dairene girmezden önce fırlatıp attığın bir puro izmaritini çaldım ve onu, dudaklarının değmiş olduğu için, artık kutsal bir nesne saydım!
İşte bu ifadeler, tek taraflı , tutkulu bir aşkın sahibi, bilinmeyen bir kadına ait! Erkeğin çoğu kez gördüğü, birlikte vakit geçirdiği ama hiç bir zaman tanımadığı bir kadına ait!
Kitabı okurken aşkının karşılığı olmayan bir kadının iç dünyasını görmek, bu umutsuz aşkın, zavallı kadının nasıl da bütün bir hayatını zehir ettiğine şahit olmak, beni çok etkiledi!
Okurken çok duygulandım, çok hüzünlendim :(
Kadının aşkının çaresizliğini ben de aynen içimde duydum sanki! Bu nasıl bir tutku , bu nasıl bir tanınmayı bekleyiş dedim durdum !
"Çünkü daha önce de sana rastlamıştım, tiyatroda, konserlerde, lunaparkta, sokakta... Her defasında yüreğim ağzıma gelmişti ama sen beni hiç tanımadın!" İşte hep bekledi bu kadın! Adamın hayatına çoğu kez, değişik yaşlarda girmesine rağmen, her defasında O'nun için farklı bir kadın olması , O'nu tanımamasıydı onu kahreden!
"Evet bütün insanlar beni çok güzel buldu ve şımarttı, yalnızca sen beni unuttun , yalnızca sen , beni asla tanımadın!"işte bu sözlere sahip bu bilinmeyen kadının mektubunu okuyun, göreceksiniz ki , kendi incecik ama etkisi çok kalın!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder