"Aklıma Margaret Fishback Powers'ın ünlü 'Ayak İzleri' hikayesi geldi. O hikayede bir adam rüyasında, kendini Tanrı ile birlikte bir kumsalda yürürken görüyordu. Adam kumlara baktığında iki kişilik ayak izi görüyordu. Biri kendisine , diğeri de Tanrı'ya aitti. Derken adam, hayatının sahnelerini izlemeye başladı ve hayranlık uyandırıcı bir şeyi fark ediyordu. Belli zamanlarda kumsaldaki ayak izleri sadece bir kişilikti. Bu tek kişilik izler, yalnızca hayat yolculuğunun en zor ve acılı zamanlarında ortaya çıkıyordu. Adam bu gözlemini Tanrı'ya açtı. Yardımına en çok ihtiyacı olduğu zamanlarda neden onu yalnız bıraktığını sordu. Tanrı ise şöyle dedi:" Ben seni o zamanlarda kucağıma alıp taşıyordum..."
Bu hikayenin yer aldığı Robin Sharma 'ya ait 'Ermiş, Sörfçü ve Patron ' isimli kitabı gerçekten beğenerek okudum. Standart kişisel gelişim kitaplarından farklıydı, roman tarzında yazılmıştı. Örnekleri hayattan, iz bırakan nitelikteydi.
" Hüzünlü zamanlar, bizi geliştiriyor,iyiliğe doğru götürüyor, iyi zamanlarsa bize olanaklarımızın ne kadar zengin olduğunu gösteriyor, takdir etmemiz gereken saadetler sunuyor. Aynı zamanda, çok iyi ya da çok kötü hiçbir şeyin fazla uzun süreli olmadığını da keşfettim."
"Karşılaştığın birisine gerçek bir gülümseme sunmak, o kişiye verebileceğin en güzel armağandır. Bir tanıdığına bir çiçek ve güzel sözler yazılı bir sevgi notu verebilirsin. Yeni pişirdiğin bir keki, komşunla paylaşabilirsin. Birini ise açık yürekle ve tüm dikkatinle dinlemeği de önemli bir armağan olarak sayabilirsin..."
Bazı kitaplar, okuyanın hayata olan bakış açısını değiştirme gücüne sahiptir. Bu kitapta onlardan biriydi bence...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder