Hey dostum, Jean Baptiste merhaba, ben az önce senin barda tanıştığın adamla yaptığın konuşmaya kulak misafiri oldum. Sana katılıyorum bayım, peki ben kim miyim? Ben sıradan bir okurum.
Şimdi sen dedin ya "İnsan böyledir, bayım,iki yüzü vardır onun:Kendini sevmeden bir başkasını sevemez." Haklıydın hem de çok hakkı.
Sen bir gün, kırmızı ışıkta beklerken önündeki motor arıza yapmış ve yeşil ışık yanmasına rağmen motor ilerleyememişti! Sen motorcuyu kibarca uyarmış ama karşılığında halkın önünde, motorcudan bir yumruk yemiştin. Hiç bir tepkide bulunamadın! Sen iyi bir insandın çünkü! Tartışmayı beceremezdin! (İnan bana dostum, ben de böyleyim , hayatta hiç bir zaman gergin, tartışmalara katılmayı beceremem!) Hatta oradaki kalabalık senin "kötü , kavgacı bir insan" olduğunu düşünmüştü! Sonra sonra, sen iyi olmaktan vazgeçtin... Senin için bir düşüş başladı. Halbuki sen görme kusurlu insanları bile karşıdan karşıya geçiren, herkese her fırsatta yardım eden bir vatandaştın dostum...
Hepimizi anlattın sen aslında, hepimiz bir düşüş içindeyiz. Ruhumuzu yükseltmeye çalışırken, "kötü insanlar, etiketçi insanlar, niyet ölçen insanlar" bizi aşağı çekiyorlar...
Alıntılar:
"İnsan böyledir,aziz bayım,iki yüzü vardır onun:Kendini sevmeden sevemez.Gözleyin komşularınızı,şansınıza bir ölüm olursa binanızda.Onlar kendi küçük yaşamları içinde uyurken,örneğin kapıcı ölür.Hemen uyanırlar,koşturmaya başlarlar,bilgi alırlar,acınırlar.Taptaze bir ölü,gösteri başlar sonunda.Onların trajediye gereksinimleri vardır... ...Yine de tüm bina sakinleri fenol kokan odaya uğradılar.Kiracılar bu iş için hizmetçilerini de göndermiyorlar,fırsattan yararlanmak için kendileri geliyorlardı..."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder