"... Özgür olmanın önce bir eve sığmayı becerebilmekle başlayacağını düşündükçe, bu tencere tava kalabalığı deli ediyordu onu!
İnsan bir ömür boyu kaç tava kullanır? Kaç tencere gereklidir bir yaşam için? Bu kapkacağın yarısından fazlası gereksizdi aslında. " (Sayfa70)
Sevgi Soysal o kadar gerçekçi bir kaleme sahip ki, 'işte tam da söylemek istediğim buydu' dedirtiyor insana. Her karakteri canlı, her tasviri çok sağlam. Duygular samimi, vuruşlar kuvvetli.
Kitapta kısa hikayeler vardı. Benim en en sevdiğim , yukarıda alıntı söz yaptığım, Eskici hikayesiydi.
O hikayeyi okuyunca , bütün SAĞLAM olan, yaşam alanımızı daraltan, süpürgenin görev yerlerini çıkmaza sokan tüm eşyaları toplayıp, bir ESKİCİ ye verebilmek isteyeceksiniz tıpkı o hikayede olduğu gibi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder